כשחלק קדום וכואב בתוכי מתגלה
אני כותבת עכשיו מתוך מקום גולמי ולא מעובד. אני כותבת מתוך המחויבות שלי לאמת העמוקה. כואבת ככל שתהיה.
כשחלק קדום וכואב בתוכי מתגלה
החתול שלי לימד אותי לבכות
געגוע
הלב שלי פועם
הגיע הזמן לתלות את הציורים על הקיר
רגע של יציבות
עכשיו תורי
פיצול
אני מבטיחה להקשיב
לא נותר אלא להתפעל מהנפש שלי
אני פשוט אמתין בסבלנות
עייפות תהומית
ללדת את הנפש שלי מחדש
כמיהה לקשר
לאהוב את עצמי מספיק כדי לחלום
כנפי פרפר של עצבות
לא תמיד הכל נרגע בעזרת כתיבת פוסט
השמש קיימת
להשתאות מגאונות הנפש, שמאפשרת החלמה
סקרנית לראות מה יוליד יום
ראויה לאהבה, מאז ומעולם
אני כבר לגמרי אני
אני פה בשבילך.
קצת מעונן